عرق خور
عرق خور. [ ع َ رَ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) عرق خورنده. آنکه عرق نوشد. ( فرهنگ فارسی معین ). || آنکه معتاد به عرق خوردن است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). باده نوش. می گسار. ( فرهنگ فارسی معین ).
کسی که عرق می خورد، می گسار.
( صفت ) ۱ - آن که عرق نوشد . ۲ - باده نوش میگسار .
