رخ افروختن

لغت نامه دهخدا

رخ افروختن. [ رُ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) به رنگ آوردن رخسار. برافروختن روی :
رخ چون آیت رحمت ز می افروخته ای
آتش ای گبر به قرآن زده ای به به به.عارف قزوینی.رجوع به رخ برافروختن شود.

فرهنگ فارسی

برنگ آوردن رخسار بر افروختن روی
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال احساس فال احساس فال رابطه فال رابطه فال شمع فال شمع