جان اوردن

لغت نامه دهخدا

( جان آوردن ) جان آوردن. [ وَ دَ ] ( مص مرکب ) جان هدیه کردن. جان تقدیم کردن :
پیش یار آنها که جان آرند بیشک جان برند
صدق پیش آور که اینجا هرچه آرند آن برند.کاتبی نیشابوری ( از ارمغان آصفی ). || بتنگ آوردن. عذاب و سختی دادن :
بجان آوردن دوشینه منگر
بجان بین کاوریدم دیده بر در.نظامی.جهان گرچه کارش بجان آورد
نه ممکن که سر در جهان آورد.نظامی.

فرهنگ فارسی

( جان آوردن ) جان هدیه کردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم