بیدار خاطر

لغت نامه دهخدا

بیدارخاطر. [ طِ ] ( ص مرکب ) بیداردل. بیدارهوش. بیدارمغز. کنایه از عاقل و هوشیار. ( آنندراج ) :
بیدارخاطران که جهان آزموده اند
ایمن بخوابگاه جهان کم غنوده اند.میرخسرو.و رجوع به بیداردل شود.