واچرخند
دانشنامه عمومی
پادچرخندی اصولاً به عنوان یک اصطلاح در نظام هواشناسی کشور ایران به کار می رود که بررسی مستقیم جهت حرکتی یک توده هوا است که خود نیز بستگی مستقیم به منطقه جغرافیائی و محدوده انتقالی توده هوا دارد به گونه ای که جهت حرکتی یک توده هوا در نیم کره شمالی با جهت حرکتی یک توده هوا در نیم کره جنوبی دقیقاً برعکس یکدیگر و برخلاف هم است.
با توجه به خصوصیات اقلیمی، گردش هوا در اطراف یک پادچرخند در نیمکره جنوبی به صورت پادساعتگرد و در نیمکره شمالی، گردش هوا در اطراف یک پادچرخند ساعتگرد است.
دانشنامه آزاد فارسی
واچَرخَند (anticyclone)
(یا: پادچرخند) ناحیه ای گرم و خشک، با فشار جوی بالا، ناشی از عمل هوای فرورونده. بادهای ناشی از این حالت از مرکزی آرام پخش می شوند که در نیمکرۀ شمالی در جهت عقربه های ساعت، و در نیمکرۀ جنوبی در جهت عکس عقربه های ساعت حرکت می کنند. از مشخصات واچرخندها هوای صاف و بدون باران و بادهای شدید است. در تابستان، روزها را گرم و آفتابی و در زمستان، هوا را صاف و برای مدتی سرد می کنند. هنگامی که واچرخندها در ناحیه ای توقف کنند، از گردش عادی هوا جلوگیری، و خشک سالی های تابستانی و زمستان های سخت ایجاد می کنند.
جمله سازی با واچرخند
آب و هوای کشور در امتداد سواحل، استوایی، در داخله کشور معتدل و در جنوب خشک است. هوا تحت تأثیر بادهای بسامان جنوب شرقی قرار دارد که از واچرخند اقیانوس هند سرچشمه می‌گیرند؛ کانونی با فشار جوی بالا که به صورت فصلی موقعیت خود را بر فراز اقیانوس تغییر می‌دهد.
توفان‌های واچرخندی، به عنوان سامانه‌های پرفشار، معمولاً شرایط گرم و صاف را در تابستان به ارمغان می‌آورند. گاهی و اگر واچرخند در منطقه خاصی از زمین ثابت بماند، این وضعیت می‌تواند منجر به شرایط موج گرما و خشکسالی شود. در طول فصل زمستان، شرایط صاف و پایدار واچرخند می‌تواند منجر به یخبندان و مه شود. این حالت به دلیل آن است که آسمان صاف ایجادشده توسط هوای فرونشسته سیستم پرفشار باعث می‌شود که گرما در طول شب از سطح زمین از بین برود و این منجر به کاهش سریع دمای هوا شده که به‌صورت یخبندان یا مه متراکم می‌شود.
