اسیه

لغت نامه دهخدا

( آسیه ) آسیه. [ ی َ ] ( ع ص ،اِ ) تأنیث آسی. حزینه. زنی اندوهگین. || خاتنه. آلت ختنه کردن. || زن بجشک. ( ربنجنی ). طبیبه. ج ، اَواسی ، آسیات. || ستون. ( ربنجنی ). ساریه. اسطوانه. دعامه. دیرک. ج ، اَواسی.
آسیه. [ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ اِساء. ادویه.
آسیه. [ ی َ ] ( اِخ ) بنت مزاحم. نام زن فرعون که گویند موسی علیه السلام را از نیل برگرفت و نهان از شوی بپرورد :
بازگفت او این سخن با آسیه
گفت جان افشان بر او ای روسیه.مولوی.|| آسیه بنت فَرَج جرهمیه. نام یکی از صحابیات. || نام محدّثه ای خواهر ضیاء مقدسی. || ( اِ ) امروز نامی است از نامهای زنان ایرانی و ترک و عرب.

فرهنگ فارسی

( آسیه ) نام زن فرعون معاصر موسی در روایات اسلامی زنی صالح و متقی و نیکوکار معرفی شده است .
حزینه
مونث آسی، زن اندوهگین

فرهنگ اسم ها

اسم: آسیه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: āsiye) (فارسی: آسيه) (انگلیسی: asiye)
معنی: نام همسر فرعون که زنی صالح بود و موسی را از نیل گرفت و از او مراقبت کرد، ستون، اندوهگین، ( مؤنث أسِیَ، أسَیً )، استوانه، ( اَعلام ) نام زن فرعون [رامسس دوم، پیش از میلاد] معاصر با موسی ( ع ) که در روایات اسلامی زنی صالح و متقی و نیکوکار معرفی شده است، و به حضرت موسی ( ع ) ایمان آورد، أسَیً ) اندوهگین، ( در اعلام ) نام زن فرعون معاصر با موسی ( ع ) که در روایات اسلامی زنی صالح و متقی و نیکوکار معرفی شده است، زن اندوهگین، نام همسر فرعون که موسی ( ع ) را از نیل گرفت و پنهانی از فرعون از او مراقبت کرد، نام کوهی در استان فارس

دانشنامه آزاد فارسی

آسیه. آسیِه
همسر فرعون پادشاه مصر در روزگار موسی. به خلاف شوهرش، به رسالت و شریعت موسی اعتقاد داشت. در قرآن دو بار بدون ذکر نام به او اشاره شده است: ۱. آن جا که داستان گرفتن موسی از رودخانۀ نیل به اختصار بیان می شود (قصص، ۹)؛ ۲. آن جا که از خداوند استدعای آزادی خود از شر فرعون و رستگاری اخروی دارد (تحریم، ۱۱). از پیامبر (ص) روایت شده که آسیه در کنار مریم، خدیجه و فاطمه (س) درشمار بهترین زنان بهشت است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آسیه. ریشه کلمه (ا-س-ی) و آسیه بر وزن کامله به معنی بناء استوار و پایه و ستون می باشد.
در مجمع البیان آمده که: آسیه دختر مزاحم از بنی اسرائیل بود، فرعون او را به زنی گرفت، او از نسل انبیاء بود بر مؤمنان رحم می کرد و احسان می نمود.
گفته اند: هنگامی که معجزه حضرت موسی علیه السلام را در مقابل ساحران مشاهده کرد. اعماق قلبش به نور ایمان روشن شد، و از همان لحظه به موسی ایمان آورد او پیوسته ایمان خود را مکتوم می داشت، هنگامی که فرعون از ایمان او باخبر شد بارها او را نهی کرد ولی این زن با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد.
در قرآن کریم دو بار از این بانو بدون ذکر نام وی، از او یاد شده است.
[ویکی فقه] آسیه (ابهام زدایی). آسیه ممکن است اسم برای اشخصاص ذیل باشد:• آسیه (همسر فرعون)، دختر مزاحم از بنی اسرائیل• آسیه بنت جارالله، دانشمند ، محدّثِ اهل تسنّن، مکّی و از زنان فاضل و پرهیزگار
...
[ویکی فقه] آسیه (قرآن). آسیه دختر مزاحم، همسر فرعون زمان موسی علیه السلام از زنان شایسته تاریخ است که در قرآن از او با عنوان «امرأة فرعون» یاد شده است.
ریشه کلمه (ا-س-ى) و آسیه بر وزن کامله به معنی بناء استوار
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۴، ص۳۶.
در مجمع البیان آمده که: آسیه دختر مزاحم از بنی اسرائیل بود، فرعون او را به زنى گرفت،
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۱۷.
در قرآن کریم دو بار از این بانو بدون ذکر نام وی، از او یاد شده است.۱. گرفتن حضرت موسی علیه السلام از نیل: «وَ قالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لی وَ لَکَ لاتَقْتُلُوهُ عَسى أَنْ یَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ هُمْ لایَشْعُرُون»: همسر فرعون گفت: این نور چشم من و توست. او را نکشید شاید براى ما مفید باشد یا این که او را به فرزندى قبول کنیم و آن ها نمى دانستند.
قصص/سوره۲۸، آیه۹.
...
[ویکی فقه] آسیه (همسر فرعون). آسیه دختر مزاحم از بنی اسرائیل بود، فرعون او را به زنی گرفت، او از نسل انبیاء بود بر مؤمنان رحم می کرد و احسان می نمود.
آسیه همسر شخص طغیانگر و سرکشی بود به نام فرعون (رامسس دوم)، که در رأس گروهی به نام قبطیان، صاحب قدرت و شوکت بوده و در سرزمین مصر حکومت می کرد، اما خودش فردی مؤمن به رسالت حضرت موسی (علیه السلام) بود،
ابن عاشور، محمد بن طاهر، التحریر و التنویر، ج۲۸، ص۳۳۷.
در لغت به معنی شفادهنده، یکی از چهار زن برگزیده و مقدس در دین اسلام معرفی شده است.نام او را از نام آمنیا ملکه مصر مشتق دانسته اند.آسیه از ماده ی "اسی" است که در لغت به معنی حزن است، و اگر لفظ آسیه درباره ی یک بنا و ساختمان به کار رود، به معنی محکم بودن اساس و پایه ی آن می باشد.
فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین ، ج ۷، ص۳۳۳.
موسی (علیه السلام)، پیامبری بود که مأمور شد به سراغ فرعون برود و وی را به دین توحید دعوت نماید و از ظلم و جنایت به مردم بیگناه بازدارد،
طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۱۴۵
...