معنی استادی رضا

دانشنامه آزاد فارسی

اُستادی، رِضا (تهران ۱۳۱۶ش)
جشن روستاییان، اثر آدریان وان اُستادِه
روحانی ایرانی، مدرس حوزۀ علمیۀ قم، از مؤلفان کتب دینی، مصحح، فهرست نویس و از اعضای مجلس خبرگان رهبری و شورای نگهبان. در مدرسۀ مروی تهران علوم دینی خواند. سپس به حوزۀ علمیۀ قم رفت و نزد استادانی چون آیات شیخ حسین نوری، شاه آبادی، شیخ جعفر سبحانی، منتظری، مکارم شیرازی، آذری قمی، خزعلی، جوادی آملی، و امام خمینی (ره ) به تحصیل ادامه داد. مدتی هم در نجف بود و نزد آیت الله ابوالقاسم خویی، سید محمد باقر صدر و امام تحصیل کرد و سرانجام در ۱۳۵۲ش به درجۀ اجتهاد رسید. وی بیش از پنجاه کتاب و صدها مقالۀ تحقیقی منتشر و ده ها نسخۀ خطی را تصحیح کرده است. برخی مسئولیت های وی عبارت است از عضویت در جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم، عضویت در شورای عالی سیاست گذاری حوزۀ قم، مدیر حوزۀ علمیۀ قم، سرپرست کتابخانۀ مسجد اعظم قم، نمایندگی دورۀ سوم مجلس خبرگان رهبری از استان تهران، و عضو فقهای شورای نگهبان و امام جمعه موقت قم. برخی از آثار اوست: فهرست نسخه های خطی کتابخانه های عمومی و خصوصی (۲۰ جلد)؛ اصول دین برای همه؛ دَه رساله؛ مقدمه ای بر ملل و نحل؛ اصول عقاید.

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] آیت الله رضا استادی مقدم، در سال 1316ش، در تهران، در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش، مرحوم حاج خداداد که در سال 1372ش دار فانی را وداع گفت، مردی متدین و اهل خیر بود که همواره فرزند خود را در مسائل معنوی و مادی کمک می کرد.
رضا، در سن هفت سالگی به دبستان رفت و در دوازده سالگی تحصیلات دوره ابتدایی را به پایان رساند. پس از آن، تا شانزده سالگی به کار و کسب مشغول بود. در شانزده سالگی به وساطت دو نفر از مؤمنان، به مسجد امین الدوله بازار تهران و مدرسه علمیه مروی رفت و تحصیل علوم دینی را آغاز کرد.
حدود چهار سال از عمر طلبگی خود را در تهران سپری کرد و سپس به حوزه علمیه قم شرف یاب شد و در دروس دوره سطح شرکت کرد، سپس حدود ده سال در دروس خارج فقه و اصول شرکت کرد و از محضر استادان برجسته روزگار خود بهره برد. او، دو بار به عتبات عالیات مشرف شده بود که نخستین بار آن، در دوران کودکی و بار دوم در دوران تحصیل بود و چند ماه به طول انجامید که در طی این چند ماه در درس خارج برخی از استادان آن دیار نیز حاضر شد.
در طی این سال ها، شوق فراوان به گردآوری کتب و مطالعه آنها داشت که این مسئله، بعدها در شکل گیری روحیه پژوهش گری او تأثیر بسزایی داشت. هم چنین در این سال ها در درس اخلاق استادان حوزه علمیه تهران و قم حاضر می شد.
آیت الله استادی، در سال های تحصیل خود، محضر استادان بسیاری را درک کرد. او، در حدود چهار سال در تهران، از محضر آقایان حاج شیخ عبدالکریم حق شناس، شیخ احمد مجتهدی، مرحوم حاج شیخ هادی مقدس واعظ و میرزا عبدالعلی تهرانی استفاده کرد. در قم نیز در چند سالی که دروس دوره سطح را می خواند، به درس آیات ستوده، میرزا حسین نوری، خزعلی ، محمد شاه آبادی، جعفر سبحانی، مکارم شیرازی، سلطانی بروجردی رفت و از درس ایشان، بهره برد.