ابونصر ابن صباغ بغدادی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ صَبّاغ ، ابونصر عبدالسید بن محمد بغدادی (۴۰۰-۴۷۷ق / ۱۰۱۰-۱۰۸۴م )، فقیه شافعی می باشد.
ابوالفدا نام وی را یوسف ضبط کرده است . وی در بغداد متولد شد و از افرادی چون ابوالحسین محمد ابن حسین فضل قَطّان و ابوعلی حسن بن شاذان حدیث شنید و نزد قاضی ابوالطیب طاهر بن عبدالله طبری فقه آموخت .
شخصیت علمی
ابن جوزی وی را همپایه ابواسحاق شیرازی ، فقیه بزرگ شافعی ، دانسته است . ابن عقیل حنبلی نیز او را یکی از سه فردی دانسته که با آنان ملاقات داشته و دارای شرایط اجتهاد مطلق بوده اند. اینکه قاضی القضاة ابن ماکولا در ۴۴۴ق / ۱۰۵۳م شهادت وی را نافذ شمرده و ابن جوزی او را مدح کرده ، بیانگر مقبولیت شخصیت او نزد ایشان است .
نخستین مدرس نظامیه
درپی گشایش نظامیه بغداد در ۱۰ ذیقعده ۴۵۹ق / ۲۳ سپتامبر ۱۰۶۷ و امتناع اولیه ابواسحاق شیرازی از تدریس ، ابن صباغ به عنوان نخستین مدرس نظامیه در آن جا به تدریس پرداخت ، اما پس از ۲۰ روز با کوشش شاگردان ابواسحاق ، وی به تدریس در نظامیه راضی گردید و ابن صباغ برکنار شد. از این تاریخ تا ۱۳ شعبان ۴۶۷ق / ۳ آوریل ۱۰۷۵م که به همراه مؤید الملک فرزند نظام الملک و ابواسحاق و سایر بزرگان در مراسم بیعت خلیفه المقتدی بامرالله حضور یافت ، درباره او اطلاعی در دست نیست . در ۴۷۶ق / ۱۰۸۳م پس از مرگ ابواسحاق به حکم مؤید الملک مدت کوتاهی ابوسعدِ متولی ، عهده دار تدریس در نظامیه شد، اما با دستور نظام الملک مبنی بر مقدم داشتن ابن صباغ بر ابوسعد، تدریس در نظامیه به او واگذار شد، تا اینکه بعد از مدتی تدریس در ۴۷۷ق به علت نابینایی وی ، ابوسعد دوباره به جای او عهده دار تدریس در نظامیه گردید. ابن صباغ به تشویق خانواده اش برای پس گرفتن این مقام به قصد دیدار با نظام الملک عازم اصفهان شد، اما نظام الملک درخواست او را نپذیرفت و دستور داد تا مدرسه ای دیگر برای وی ساخته شود.
وفات
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم