لغت نامه دهخدا
حجران. [ ح َ ج َ ] ( ع اِ ) زر و سیم. ( مهذب الاسماء ). طلا ونقره. ذهب و فضة. در اصطلاح اکسیریان زر و سیم. ( منتهی الارب ). حجرین کما یسمی الدرهم و الدینار الفنانین و النقدین. ( النقود العربیة ص 161 ). || حجرالاسود مکه باصخره بیت المقدس. رجوع به حجرین شود.
حجران.[ ح ِ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان منگور بخش حومه ٔشهرستان مهاباد در چهل و پنج هزارگزی جنوب باختری مهاباد و بیست و شش هزار و پانصدگزی باختر شوسه مهاباد به سرودشت. کوهستانی و سردسیر است. محصول آن غلات ،توتون و حبوبات است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).
