لغت نامه دهخدا تیتین. [ ت َ تی ] ( ع مص ) موتن گردیدن زن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و آن بیرون آمدن پای کودک وی است نخست پیش از دستهای وی گاه زادن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
