بندتنبانی. [ ب َ دِ تُم ْ ] ( ص نسبی ) گفته بی سروته. شعر بی معنی و نادرست از لحاظ وزن و قافیه. ( فرهنگ فارسی معین ). سست و رکیک و بی معنی و مفهوم ( بیشتر در مورد شعر به کار میرود ). ( فرهنگ عامیانه جمالزاده ).
فرهنگ معین
( ~. تُ ) (ص نسب . ) (عا. ) ۱ - سخن سبک و بی معنی . ۲ - جلف و کوچه بازاری .
فرهنگ عمید
ویژگی شعر، سخن، یا فیلم بی ارزش و مبتذل: سریال بندتنبانی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - گفت. بی سرو ته. ۲ - شعربی معنی و نادرست از لحاظ وزن و قافیه . گفت. بی سر و ته .
