انده خوار

لغت نامه دهخدا

انده خوار. [ اَه ْ دُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) اندوه خوار. غم خوار. غم خور. غمگین :
خجسته بادت نوروز و نیک بادت روز
تو شادخوار و بداندیش خوار و انده خوار.فرخی.روا بود که یکی مرد آفرید ایزد
و هم زتنش یکی جفت کرده انده خوار.( از جامع الحکمتین ص 233 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم