اندوه خوار

لغت نامه دهخدا

اندوه خوار. [ اَ ه ْ خوا / خا ] ( نف مرکب ) غم خوار. تیمارخوار. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

۱. کسی که غصه بخورد و غم واندوه به خود راه بدهد، اندوه خورنده.
۲. یار و دوست که در غم و غصۀ شخص شریک باشد، غم خوار.

فرهنگ فارسی

( اسم ) غمخوار متعهد .