لغت نامه دهخدا
ارط. [ اَ ] ( ع مص ) بیرون آوردن زمین درخت ارطی را. ( آنندراج ) ( شمس اللغات ) ( کنزاللغات ). || دباغت دادن پوست. ( آنندراج ) دباغت کردن پوست. ( شمس اللغات ). دباغت کردن بپوست درخت ارطی. ( کنزاللغات ). || شتر را ارطی خوردن دادن. ( شمس اللغات )( آنندراج ). شتر را ارطی بخورد دادن. ( کنزاللغات ).
