لغت نامه دهخدا ابن مروان. [ اِ ن ُ م َرْ] ( اِخ ) احمدبن مروان دینوری مالکی. او راست کتابی به نام مجالسه و آن جُنگ مانندی است در مطالب متفرقه و نوادر اشعار و آثار. وفات او به سال 310 هَ.ق.
