متهجد. [ م ُت َ هََ ج ْ ج ِ ] ( ع ص ) آن که به شب بیدار باشد. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). بیدار و بی خواب و بیدار در شب و از خواب برخیزنده در شب. ( ناظم الاطباء ). کسی که در شب جهت عبادت پروردگار برخیزد. شب زنده دار. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || خفته در شب. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهجد شود.
فرهنگ معین
(مُ تَ هَ جِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) آن که شب هاتا هنگام سحر به عبادت خدا پردازد،شب زنده - دار.
فرهنگ عمید
کسی که شب تا سحر برای نماز و عبادت بیدار بماند، شب زنده دار.
فرهنگ فارسی
شب زنده دار، کسی که شب تاسحربرای نمازوعبادت بیداربماند
