غارات. ( ع اِ ) ج ِ غارة. ( اقرب الموارد ) : و ولایت از تاراج و غارات محافظت نمودی. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 96 ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) چپاول کردن چپو کردن به تاراج بردن جمع : غارات .
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] غارات سلسله حملات سپاهیان معاویه بن ابی سفیان به مناطق تحت حکومت امام علی(ع) بود که در آن به قتل و غارت مردم و طرفداران امام علی(ع) پرداختند. این حمله ها بیشتر در فاصله زمانی جنگ نهروان تا شهادت امام علی(ع) اتفاق افتاد. هدف از غارات را ایجاد هراس در میان هواداران امام علی(ع) و همچنین تحکیم پایه های حاکمیت معاویه دانسته اند. حمله و غارت های سپاه معاویه در شهرها و مناطقی چون مصر، یمن، مکه، مدینه، بصره، مدائن، حجاز و حتی تا نزدیک کوفه انجام گرفت. این حملات به گونه ای طراحی شده بود که پراکنده و ناگهانی باشد و حتی عکس العمل سریع سپاهیان امام علی(ع) نیز کارساز نباشد.
