شلوم

لغت نامه دهخدا

شلوم. [ ش َ ] ( اِخ ) نام پیغمبری که پسر داود ( ع ) بود و مادرش دختر طالوت است. ( حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 43 ). نام رسول سوم است از رسل اصحاب قریه که صادق و صدوق و شلوم اند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نام چند تن از فرمانروایان رجال در قاموس کتاب مقدس. رجوع به قاموس کتاب مقدس شود.

فرهنگ فارسی

نام پیغمبری که پسر داود ( ع ) بود و مادرش دختر طالوت است نام چندین تن از فرمانروایان رجال در قاموس کتاب مقدس .

دانشنامه آزاد فارسی

شَلوم ( ـ ح ۷۴۹پ م)(Shallum)
در کتاب مقدس، ۱. پادشاه یک ماهۀ اسرائیل. برای رسیدن به سلطنت شاه زکریا را کشت و خود به دست مَنَحیم به قتل رسید. ۲. شاه یهودا (ح ۶۰۹پ م) پسر یوشیا، فرعون مصر او را از سلطنت خلع کرد و به مصر برد و یهویاقیم را به جای او به تخت نشاند.