سروچ

لغت نامه دهخدا

سروچ. [ س َ ] ( اِخ ) «سروچ » به قول مارکوارت تصحیفی از «رسوخ » و «رسوخان » است. ( مارکوارت شهرستانهای ایران ص 77 ). ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). نام دشتی است در نواحی کرمان. ( برهان ) ( آنندراج ) :
ز کوه بلوچ و ز دشت سروچ
برفتند خنجرگذاران کوچ.فردوسی.هم از پهلوی پارس کوچ و بلوچ
زگیلان جنگی و دشت سروچ.فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ص 558 ).

فرهنگ فارسی

(( سروج ) ) بقول مارکوارت تصحیفی از (( رسوخ ) ) و (( رسوخان ) ) است (( مارکوارت شهرستانهای ایران ۷۷ ) )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم