دیرزی

لغت نامه دهخدا

دیرزی. ( نف مرکب ) دیرزینده. بسیار پاینده. دیرپای. که دیر بماند. بسیار عمر کننده :
دیرزی به که دیر یابد کام
کز تمامی است کار عمر تمام.نظامی.
دیرزی. ( اِ مرکب ) نام روز بیست و هفتم از ماههای ملکی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ).