لغت نامه دهخدا دیردیر. ( ق مرکب ) دیرادیر. دیربدیر. با فاصله زمانی. هر از چندی : حکیمان دیردیر خوردند و عباد نیم سیر. ( سعدی ).معشوقه که دیردیر بینندآخر کم از آنکه سیر بینند.سعدی.
