در نثار

لغت نامه دهخدا

درنثار. [ دُ ن ِ ] ( ص مرکب ) نثار کننده در. درپاش. درافشان :
خاطری درنثار چون دریا
فکرتی تیزمایه چون آذر.سنائی.دستش به ابر نیسان ماند گه سخا
گر باشد ابر نیسان زربخش و درنثار.سوزنی.