خشکیدگی

لغت نامه دهخدا

خشکیدگی.[ خ ُ دَ / دِ ] ( حامص ) حالت خشک بودن. ( آنندراج ).

دانشنامه عمومی

خشکیدگی ( به انگلیسی: Aridification ) فرایندی است که بر اثر آن یک منطقه به طور فزاینده خشک و بایر می شود. این اصطلاح به تغییر بلندمدت اشاره دارد نه نوسان فصلی یا سالانه بارندگی.
خشکیدگی اغلب بر اساس کاهش متوسط رطوبت خاک اندازه گیری می شود و عامل آن ممکن است طبیعی یا عوامل مردم زاد مانند تغییر اقلیم، کاهش بارندگی، افزایش تبخیر، افت سطح ایستابی یا کاهش پوشش گیاهی باشد.
مهم ترین و عمده ترین نتایج خشکیدگی شامل کاهش تولیدات کشاورزی، تخریب خاک، تغییرات زیست بوم و کاهش رواناب در حوضه های آبخیز است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم