تیمون

لغت نامه دهخدا

تیمون. [ م ُ ] ( اِخ ) لُمیزان ترُپ فیلسوف یونان قدیم در قرن پنجم پیش از میلاد مسیح. وی بر اثر مشاهده تیره بختان کشور خود و همچنین از دست دادن ثروتش مخالف نوع بشر گردید و نسبت به انسانها احساس نفرت می کرد و مورد استهزاء شاعران قرار گرفت. ( از لاروس ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.، تی مون. [ ی ی ِ م ُ ] ( اِخ ) سباستین. تاریخ دان فرانسوی ( 1637-1698 م. ) است. او در تدوین گوشه نشینان پرت رویال همکاری داشت. ( از لاروس ).

دانشنامه آزاد فارسی

تیمون (Timon)
شخصیت آتنی عصر پریکلس۱. مردم گریزی اش، که موضوع نوشته های نویسندگان دورۀ باستان بود و شکسپیر۲ نیز دربارۀ آن نمایش نامه ای نوشت، او را بدآوازه کرد.
PericlesShakespeare
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال انبیا فال انبیا فال نخود فال نخود فال قهوه فال قهوه