تیمول

لغت نامه دهخدا

تیمول. ( فرانسوی ، اِ ) تیمل یا اسیدتیمیک که بصورت بلورهای درشت بیرنگ با بوی مخصوص است. نقطه ذوب آن 50 تا 51 درجه و نقطه جوش آن 232 درجه است. در آب بسیار کم محلول است.رجوع به کتاب کارآموزی داروسازی جنیدی ص 159 شود.

فرهنگ فارسی

یا اسید تیمیک که بصورت تبلورهای درشت بیرنگ با بوی مخصوص است

دانشنامه عمومی

تیمول ( به انگلیسی: Thymol ) یک ترکیب شیمیایی فنولی است. تیمول دارای خاصیت ضد باکتریایی است و در گیاهانی مانند آویشن وجود دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

تیمول (thymol)
نوعی ترکیب فنولی بی رنگ، به صورت بلورهای بزرگ یا پودر بلوری سفید. از روغن آویشن یا سایر روغن های فرّار به دست می آید. در داروسازی، به صورت تثبیت کننده به کار می رود و در گذشته از آن برای ضدعفونی کردن و کشتن باکتری ها، قارچ ها، و کرم ها استفاده می کردند.