لغت نامه دهخدا بی سپاهی. [ س ِ ] ( حامص مرکب ) نداشتن لشکر و سپاه : کز بی مددی و بی سپاهی کردم بفریب صلح خواهی.نظامی.رجوع به سپاه و سپاهی شود.
