لغت نامه دهخدا
- بی روزی کردن ؛ حرمان. ( ترجمان القرآن ). حرم. حریمة. حرمان. ( زوزنی ) ( دهار ).
|| بی نصیب. بی بهره. بی رزق مقسوم. بی رزق :
ز تو بیروزیم خوانند و گویم
مرا آن به که من بهروز اویم.نظامی.صیاد بیروزی ماهی در دجله نگیرد. ( گلستان ).
بی روزی
- بی روزی کردن ؛ حرمان. ( ترجمان القرآن ). حرم. حریمة. حرمان. ( زوزنی ) ( دهار ).
|| بی نصیب. بی بهره. بی رزق مقسوم. بی رزق :
ز تو بیروزیم خوانند و گویم
مرا آن به که من بهروز اویم.نظامی.صیاد بیروزی ماهی در دجله نگیرد. ( گلستان ).
فرهنگ عمید
۲. فقیر، محتاج.
