محارف

لغت نامه دهخدا

محارف. [ م ُ رَ ] ( ع ص ) بی روزی. ( مهذب الاسماء ). بی بخت و روزی. خلاف مبارک. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
محارف. [ م َ رِ ] ( ع اِ ) ج ِ محرف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به محرف شود.