لغت نامه دهخدا برون دادن. [ ب ِ / ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) بیرون دادن. خارج کردن. برآوردن : چرا خون نگریم چرا گل نخندم که بحری فروشد برون داد گوهر.؟
