بالوا

لغت نامه دهخدا

بالوا. ( اِ ) مرضی است که از آن ناخن بریزد. ( آنندراج ). مرضی است که از زیادی بلغم تولید شود. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ص 150 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم