حزنی. [ ح َ زَ ] ( ع ص نسبی ) منسوب به حزن ؛ بعیر حزنی ، شتر که در زمین درشت چرا کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
منسوب به حزن بعیر حزنی : شتر که در زمین درشت چرا کند
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی حُزْنِی: اندوهم (حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) ریشه کلمه: حزن (۴۲ بار)ی (۱۰۴۴ بار)
