لغت نامه دهخدا کوهی طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) کسی که خوی و سرشت مردم کوه نشین دارد : و مردم آنجا [خنیفقان ] کوهی طبع باشد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 134 ).
