لغت نامه دهخدا کامل بک. [ م ِ ب َ ] ( اِخ ) از شعرای متأخر عثمانی برادر فاضل بک و نوه طاهر عمر است... به سن جوانی بدرود حیات گفت. ( از قاموس الاعلام ترکی ).
