لغت نامه دهخدا چرب بالا. [ چ َ ] ( ص مرکب ) کنایه از خوش قامت. ( آنندراج ). خوش قدوقامت. ( ناظم الاطباء ). آنکه بالایش خوب بود. ( شرفنامه منیری ). موزون و مطبوع قامت. ( شعوری ). چرب قامت. خوش اندام. رجوع به چرب قامت شود.
