چاقو تیزکن. [ ک ُ ] ( نف مرکب ) تیزگر. تیزکننده چاقو. || ( اِ مرکب ) فسان. سنگ فسان. سنگ ساو. آلتی که بوسیله آن چاقو و کارد و غیره را تیز کنند. سنگی باشد که چاقو را بر آن کشند تا برنده و تیز شود. آلتی از سنگ یا چرم که تیز کردن چاقو را بکار آید.
فرهنگ عمید
۱. کسی که کارد و چاقو را تیز می کند. ۲. آنچه با آن کارد و چاقو را تیز می کنند.
