لغت نامه دهخدا پیه پیش. [ ی َ پی ] ( اِخ ) بیه پیش. این سوی رود. قسمت شرقی سفیدرود در ناحیه گیلان که مرکز آن لاهیجان بود. رجوع به بیه پیش شود.
