معنی پیشانی بند

پیشانی بند

لغت نامه دهخدا

پیشانی بند. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) عصابه. پنجه بند. سربند مرصع زنان و آنرا استفان نیز گویند. رجوع به استفان شود. ( شعوری ج 1 ص 257 ).

دانشنامه عمومی

پیشانی بند نوعی پوشاک فرعی برای سر است که معمولاً برای جلوگیری از ریختن موها روی صورت و چشم ها استفاده می شود. سربندها معمولاً از الاستیک یا موادی ساخته می شوند که به راحتی تغییر شکل می دهند. از پیشانی بند برای زیبایی و نیز به صورت کاربردی استفاده می شود.
در جنگ ایران و عراق، رزمندگان ایرانی از پیشانی بند استفاده می کردند. بر روی پیشانی بندها عبارت های مذهبی مثل «یا حسین»، «یا زهرا» و نظایر آن نوشته شده بود.