پیرک پادشاه

لغت نامه دهخدا

پیرک پادشاه. [ رَ دِ ] ( اِخ ) ابن لقمان پادشاه. سومین امیر از امرای طغاتیموری ( 790 - 810 هَ. ق. ). رجوع به تاریخ مغول ص 478 و حبیب السیر ج 2 ص 109 شود.
پیرک پادشاه. [ رَ دِ ] ( اِخ ) حاکم استرآباد ( 786 - 809 هَ. ق. ). وی بارویی گرد استرآباد برآورده و قلعتی برای حفاظت آن شهر ساخته است. رجوع به پیر پادشاه و رجوع به مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 72 و 164 شود.

فرهنگ فارسی

حاکم استر آباد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال چای فال چای فال پی ام سی فال پی ام سی فال جذب فال جذب