لغت نامه دهخدا پیرایه ده. [ را ی َ / ی ِ دِه ْ ] ( نف مرکب ) که پیرایه دهد. که در زیور گیرد. که متحلی سازد : روشن کن آسمان به انجم پیرایه ده زمین بمردم.نظامی.
فرهنگ فارسی ( صفت ) آنکه پیرایه دهد آنکه در زیور گیرد : روشن کن آسمان بانجم پیرایه ده زمین بمردم . ( نظامی )
