پهن پیشانی

لغت نامه دهخدا

پهن پیشانی. [ پ َ ] ( ص مرکب )که پیشانی فراخ و گشاده دارد.اصفح. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه دارای پیشانی فراخ و گشاده است اصفح .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت فال فرشتگان فال فرشتگان فال آرزو فال آرزو