پلک گیر

لغت نامه دهخدا

پلک گیر. [ پ ِ ] ( اِ مرکب ) افزار جراحی که فرودآوردن پلک چشم را بکار رود.
پل کله. [ پ ُ ل ِ ک َ ل َ ] ( اِخ ) نام پلی در اصفهان که در سی وشش هزارگزی پل زمانخان واقع است و دهنه های آن بسیار مرتفع ساخته شده است. ( از کتاب اصفهان تألیف حسین نورصادقی ص 33 ).

فرهنگ فارسی

افزار جراحی که فرود آوردن پلک چشم را بکار رود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال کارت فال کارت فال درخت فال درخت