لغت نامه دهخدا
- هوا خوردن باده ؛ کنایه از زایل شدن کیفیت شراب است ، چه تصرف هوا مزیل نشأه شراب است. ( غیاث از مصطلحات ) :
رنگ نماند در لبش از نفس فسردگان
باده هوا چو می خورد پا به رکاب می دهد.صائب. || تصرف هوا درمزاج. ( آنندراج ) :
آن چشم ناتوان غم مردم کجا خورد
کز بازگشتن نگه خود هوا خورد.میرصیدی.
