ارتباطات (Communication): فرآیند انتقال اطلاعات، ایده‌ها، احساسات و مفاهیم از یک فرد یا گروه به فرد یا گروه دیگر است.
ارتباطات جمعی (Mass Communication): نوعی از ارتباطات است که از طریق رسانه‌های جمعی مانند تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و اینترنت انجام می‌شود.
رسانه (Media): ابزار یا کانال‌هایی که برای انتقال اطلاعات و محتوا از تولیدکنندگان به مخاطبان استفاده می‌شوند. رسانه‌ها می‌توانند شامل چاپ، صوتی، تصویری، دیجیتال و غیره باشند.
رسانه‌های دیجیتال (Digital Media): رسانه‌هایی که به صورت دیجیتال عمل می‌کنند، مانند وب‌سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی، پادکست‌ها و بازی‌های آنلاین.
آگهی (Advertisement): نوعی از ارتباطات که به منظور معرفی و ترویج محصولات، خدمات یا ایده‌ها به کار می‌رود.
دوره‌های ارتباطی (Communication Channels): مسیرهایی که اطلاعات از طریق آن‌ها انتقال می‌یابد، مانند گفتار، نوشتار، تصاویر و غیره.
پیام (Message): اطلاعات یا محتوای اصلی که از سوی فرستنده به گیرنده ارسال می‌شود.
فرستنده (Sender): شخص یا گروهی که پیام را تولید و ارسال می‌کند.
گیرنده (Receiver): فرد یا گروهی که پیام را دریافت و آن را پردازش می‌کند.
کدگذاری (Encoding): فرآیندی که در آن فرستنده پیام خود را به شکل قابل فهم (کلمات، تصاویر و غیره) تبدیل می‌کند.
کدگشایی (Decoding): فرآیندی که در آن گیرنده پیام را به شکلی که فرستنده قصد داشته، درک می‌کند.
واحد ارتباطی (Communication Unit): هر یک از اجزای ارتباطی که شامل فرستنده، پیام، کانال، گیرنده و بازخورد است.
بازخورد (Feedback): واکنش گیرنده نسبت به پیام فرستاده شده.
مدل‌های ارتباطی (Communication Models): نظریه‌هایی که سعی دارند نحوه انتقال اطلاعات و اجزای آن را توضیح دهند، مانند مدل شانون و ویور یا مدل برگر و کالابرس.
ارتباطات بین‌فرهنگی (Intercultural Communication): مطالعه و تجزیه و تحلیل نحوه برقراری ارتباط بین افراد و گروه‌های مختلف فرهنگی.
تئوری‌های ارتباطات (Communication Theories): مجموعه‌ای از نظریات علمی که به تحلیل و تبیین ارتباطات پرداخته و انواع مختلف آن را بررسی می‌کنند. برخی از این نظریات عبارتند از: نظریه تقویت اجتماعی (Social Cognitive Theory) - نظریه دستکاری اطلاعات (Framing Theory) - نظریه انتقال دوطرفه (Two-Step Flow Theory)
نظریه‌های کاربردی رسانه (Applied Media Theories): نظریه‌هایی که به کاربردهای عملی رسانه‌ها در زندگی روزمره پرداخته و بر تأثیرات آن‌ها بر رفتار و افکار مخاطب تمرکز دارند.
نظریه تأثیرات رسانه‌ها (Media Effects Theory): این نظریه‌ها به بررسی تأثیرات مستقیم یا غیرمستقیم رسانه‌ها بر افکار، احساسات و رفتارهای افراد پرداخته‌اند.
گفتمان (Discourse): مجموعه‌ای از سخنان یا نوشتارهایی که یک سیستم معنایی خاص را شکل می‌دهند و اغلب در زمینه‌های اجتماعی یا سیاسی تحلیل می‌شوند.
بازاریابی دیجیتال (Digital Marketing): استفاده از ابزارهای دیجیتال مانند وب‌سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و ایمیل برای ترویج محصولات و خدمات.
شبکه‌های اجتماعی (Social Networks): پلتفرم‌های آنلاین که افراد می‌توانند در آن‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، اطلاعات و محتوا را به اشتراک بگذارند و تعاملات اجتماعی داشته باشند.
خبری‌نویسی (Journalism): حرفه و فرایند جمع‌آوری، تحلیل و انتشار اخبار به شکل‌های مختلف در رسانه‌ها.
رسانه‌های نوین (New Media): به رسانه‌هایی اطلاق می‌شود که بر پایه فناوری‌های دیجیتال شکل گرفته‌اند و شامل اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و سایر پلتفرم‌های دیجیتال می‌شوند.
نظریه‌های رسانه‌ای (Media Theories): مجموعه‌ای از نظریه‌هایی که تأثیرات و کارکردهای رسانه‌های جمعی را بر جامعه و فرهنگ تبیین می‌کنند.
ارتباطات سیاسی (Political Communication): به مطالعه و تجزیه و تحلیل فرآیندهایی می‌پردازد که از طریق آن‌ها افراد و گروه‌ها به انتشار و دریافت پیام‌های سیاسی می‌پردازند.
اعتماد (Trust): یکی از مفاهیم اساسی در ارتباطات است که به میزان اعتماد مخاطبان به پیام، فرستنده یا رسانه اشاره دارد.
