نیرو پرست

لغت نامه دهخدا

نیروپرست. [ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) که به زورخویش غره است. که به نیروی خود می بالد :
چو نیروپرستی بیفتد به خاک
ز ماری به موری برآری هلاک. نظامی.

فرهنگ فارسی

که به زود خویش غره است ٠ که به نیروی خود می بالد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم