میوه خوردن

لغت نامه دهخدا

میوه خوردن. [ می وَ / وِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) تفکه [ ت َ ف َ ک ک ُ ه ْ ]. ( منتهی الارب ). خوردن میوه. از ثمر درختی خوردن :
چون ز بیخش برآورد نادان
میوه یک بار بیش نتوان خورد.سعدی.و رجوع به میوه و میوه خوار شود. || کنایه است از سود بردن. بهره بردن. برخوردار شدن. بهرمند شدن :
من میوه دین همی خورم شو
چون گاو تو خار و خس همی خور.ناصرخسرو.- امثال :
وقت پیری آمد آن سیب زنخدانم به دست
میوه ام داد آسمان وقتی که دندان را گرفت.؟ ( از امثال و حکم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

خوردن میوه کنایه از سود بردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال راز فال راز استخاره کن استخاره کن فال ورق فال ورق