معنی مکارم شیرازی ناصر

دانشنامه آزاد فارسی

مَکارِم شیرازی، ناصر (شیراز ۱۳۰۵ش)
مَکارِم شیرازی، ناصر
مرجع تقلید ایرانی. مقدمات علوم حوزوی را در زادگاهش فراگرفت. در ۱۸ سالگی به قم رفت و در درس خارج آیت الله بروجردی شرکت کرد. در ۱۳۶۹ق راهی نجف شد و یک سال در همان جا ماند. پس از بازگشت به قم به تدریس پرداخت. با همکاری جمعی از فضلای حوزۀ قم به انتشار مجله مکتب اسلام پرداخت. از آثار اوست: رسالۀ عملیه؛ انوارالاصول؛ انوار الفقاهه؛ نظارت و سرپرستی تفسیر نمونه؛ فیلسوف نماها؛ آفریدگار جهان؛ رهبران بزرگ و مسئولیت های بزرگتر؛ اسرار عقب ماندگی شرق؛ قرآن و حدیث؛ خطوط اصلی اقتصاد اسلامی؛ مناظرات تاریخی امام رضا (ع)؛ اعتقاد ما؛ این است آیین ما، ترجمۀ اصلُ الشیعه و اصولُها، اثر محمدحسین آل کاشف الغطا؛ و ترجمۀ قرآن کریم.

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ناصر مکارم شیرازی، از فقها و مراجع معاصر تشیع در سال 1345ق، در شهر شیراز در خانواده ای مذهبی که به فضایل نفسانی و مکارم اخلاقی معروف بودند، دیده به جهان گشود.
ایشان در حدود 14 سالگی رسما دروس دینی را در مدرسه «آقا باباخان» شیراز آغاز کردند و در مدت اندکی نیازهای خود را از علوم صرف، نحو، منطق، بیان و بدیع تأمین نمودند، سپس توجه خویش را به رشته فقه و اصول معطوف ساختند و به خاطر نبوغ فوق العاده ای که داشتند مجموع دروس مقدماتی و سطح متوسط و عالی را در مدتی نزدیک به چهار سال، به پایان رساندند. در همین سال ها گروهی از طلاب حوزه علمیه شیراز را نیز با تدریس خود بهره مند می ساختند.
ایشان در سن 18 سالگی وارد حوزه علمیه قم شدند و در همان دوران با قلمی روان، حاشیه ای بر «کفایة الأصول»، نوشتند. وی قریب پنج سال از جلسات علمی و درس اساتید بزرگ آن زمان مانند آیت الله بروجردی و آیات بزرگ دیگر - رضوان الله علیهم - بهره گرفتند. معظم له برای آشنایی با نظرات و افکار اساتید بزرگ حوزه های عظیم شیعه، در سال 1369ق، وارد حوزه علمیه نجف اشرف گردید و در آنجا در دروس اساتید عالی مقام و بزرگی همچون آیات عظام آقای حکیم، آقای خوئی، آقای عبدالهادی شیرازی و اساتید برجسته دیگر - قدس الله أسرارهم - شرکت جستند.
معظم له در سن 24 سالگی به اخذ اجازه اجتهاد مطلق از محضر دو نفر از آیات بزرگ نجف نائل شدند و آیت الله حکیم تقریظ کوتاه و پرمحتوایی بر تقریرات ایشان از درس فقه، ابواب طهارت، نوشتند که بسیار ممتاز است.
ایشان به دلیل پاره ای از نارسایی ها در نجف، در ماه شعبان 1370ق، به ایران بازگشتند و در شهر مقدس قم مأوی گزیدند و به تدریس سطوح عالی و سپس خارج اصول و فقه پرداختند و قریب 28 سال است که حوزه گرم درس خارج ایشان مورد استقبال طلاب است و بسیاری از کتب مهم فقهی را پس از تدریس به رشته تحریر درآورده اند. در حال حاضر حوزه درس خارج ایشان یکی از پرجمعیت ترین دروس حوزه علمیه شیعه است و قریب به دو هزار نفر از طلاب و فضلای عالی قدر از محضر ایشان استفاده می کنند.
ایشان از آغاز دوران جوانی به تألیف کتاب در رشته های مختلف عقاید و معارف اسلامی و مسئله ولایت و سپس تفسیر و فقه و اصول پرداختند و یکی از مؤلفان بزرگ جهان اسلام محسوب می شوند.