دانشنامه آزاد فارسی
مُنزوی، احمد
نسخه شناس، کتاب شناس و فهرست نگار ایرانی. فرزند شیخ آقابزرگ تهرانی بود. در کودکی در زادگاه خود به مکتب خانه رفت و درس فارسی را نزد عمویش فراگرفت. از ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۲ش را در شهر نجف گذراند و ضمن دوزندگی، از مدرسۀ علوی در نجف، گواهینامۀ ششم ابتدایی دریافت کرد. در ۲۰ سالگی برای ادامۀ تحصیل راهی تهران شد و در ۱۳۲۴ش، از مدرسۀ دارالفنون دیپلم ششم ادبی گرفت. سپس به دانشکدۀ معقول و منقول رفت و پس از دریافت دانشنامۀ لیسانس در ۱۳۲۷ش با سِمت دبیری به بندر انزلی رفت و به تدریس در مدارس آن جا پرداخت. در ۱۳۲۹ش، به تهران بازگشت و ضمن تدریس در دبیرستان ها به فهرست نگاری کتاب های مجلس شورای ملی، آستان قدس رضوی، ملک، کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران، پاکستان، پنجاب هند، و دایرةالمعارف بزرگ اسلامی پرداخت. در ۱۳۸۲ش، کتابخانۀ شخصی خود را به دایرةالمعارف بزرگ اسلامی اهدا کرد. از آثار اوست: فهرست نسخه های خطی فارسی، ۶ جلد (۱۳۴۸ـ۱۳۵۳ش)؛فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، ۱۴ جلد (۱۳۶۲ـ۱۳۷۵ش)؛فهرست نسخه های خطی کتابخانۀ گنج بخش ۳ جلد (اسلام آباد، ۱۳۵۷ـ۱۳۵۹ش)؛ فهرستوارۀ کتاب های فارسی که تاکنون ۱۰ جلد آن منتشر شده است.
