مغ سرا

لغت نامه دهخدا

مغسرا. [ م ُ س َ ] ( اِ مرکب ) مغکده. سرای مغ. اقامتگاه مغ :
مرا ز اربعین مغان چون نپرسی
که چل صبح در مغسرا می گریزم.خاقانی.و رجوع به مغ و مغکده شود. || کنایه از کره زمین. دنیا :
خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل
زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر.خاقانی.و رجوع به معنی آخر مغکده شود.

فرهنگ فارسی

مغ کده سرای مغ
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم