مجمر دار

لغت نامه دهخدا

مجمردار. [ م ِ م َ ] ( نف مرکب ) مجمر دارنده. مجمره گردان. آنکه مجمر به دست گیرد عطرآگین کردن مجلس را :
صد و پنجاه مجمردار دلکش
فکنده بویهای خوش در آتش.نظامی.و رجوع به مجمره گردان شود.