لغت نامه دهخدا مایه کاری. [ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) بی سودی و به قیمت خرید فروختن. فروختن چیزی بی سود و نفعی برای فروشنده به رأس المال فروختن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مایه بمایه. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). و رجوع به «مایه بمایه » شود.
